انجمن اولیا و مربیان

پیوند اولیاء و مربیان

انجمن اولیاء و مربیان مظهر همکاری خانه و مدرسه در امر تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان است. خانه و مدرسه دو نهاد تربیتی مهم به شمار می آیند که در صدرعوامل  تأثیرگذار بر روند رشد و تکامل رفتار و منش نوباوگان جامعه قرار دارند، و مهمترین عامل در تربیت و رشد فکری و اخلاقی، هماهنگی و همسویی نظری و عملی میان مربیان و خانواده است.

هر یک از دو کانون خانه و مدرسه، به تنهایی امکان عمل موفقیت آمیز نخواهد داشت و باید به عنوان یک مرکز و یک نهاد تعلیماتی و تربیتی تلقی شوند و مجموعه سیاست و برنامه هایی که آموزش و پرورش طراحی و به اجرا درمی آورد، در این دو کانون بر اساس یک سیاست ، یک بینش و یک هدف دنبال شود. اولیا به عنوان صاحبان اصلی سرمایه های با ارزش، دارای حق اظهار نظر، حق نظارت و در بعضی موارد حق دخالت در مسائل آموزش و پرورش هستند و تنها در این صورت است که فرآیند پیچیده و عمیق تربیت و تعلیم می تواند به شکل درست و شایسته ای به اجرا گذاشته شود و موجب رشد و تعالی گردد.

ممکن است رفتار و شیوه های تربیتی مربیان با رفتار و روشهای تربیتی اولیا در خانواده متفاوت و یا احیاناً متضاد باشد که در این صورت تاثیرهای ویرانگری بر شخصیت کودک دارد. از این اصل مسلم تربیتی می توان ضرورت ارتباط و تبادل نظر میان اولیا با مربیان را درک کرد . این ارتباط در سیستم آموزشی و پرورشی ما از طریق انجمن اولیا و مربیان صورت می گیرد.

انجمن اولیا و مربیان هیات منتخبی از پدران و مادران دانش آموزان و مربیان مدرسه است که با هدف تلاش و همکاری درجهت پیشبرد امورآموزش و پرورش دانش آموزان تشکیل می شود. این هیات پیشنهادها و طرحهای مفید را به مدیر و دیگر مسئولان مدرسه ارائه می کند و در اداره بهتر امور یار و یاور صمیمی مدیران محسوب می شود. برای فعالیت انجمنهای اولیا و مربیان، آئین نامه ویژه ای تدوین شده است.

هفته پیوند اولیا و مربیان

مهمترین نقش در پرورش و رشد فکری و روانی کودک بر عهده ی اولین نهاد تربیتی است. از سوی دیگر، تا هنگامی که اهمیت ارتباط میان خانواده و مدرسه برای اولیا روشن نشود، نمی توان آنها را در مسائل آموزشی و پرورشی دانش آموز مشارکت داد.

خانه و مدرسه زمانی می توانند رسالت آموزشی و تربیتی خاص خود را به نحو مطلوب انجام دهند که هر یک شناخت تربیتی کافی داشته باشند و نقش تربیتی خاص خود را با بصیرت ایفا کنند.

انجمن اولیا و مربیان که درجهت رشد و آگاهی پدران و مادران و دست اندرکاران تعلیم وتربیت در مدارس گام بر می دارد، باید در تعلیم و تبیین نقش های تربیتی خانه و مدرسه اهتمام ورزد.

اهداف عمده انجمن اولیا و مربیان

همفکری ، تلاش، یاری و همکاری برای بهبود و پیشرفت هر چه بهتر امر آموزش و پرورش دانش آموزان از طریق :

1- آگاه کردن اولیا به مسائل دینی، تربیتی ، اخلاقی و مشاوره با آنان در هماهنگ کردن روشهای تربیتی و آموزشی در محیط خانه و مدرسه.

2- ایجاد و تحکیم پیوندهای عاطفی، اخلاقی و انسانی بین اولیا ومربیان.

3- بهره مندی هر چه بیشتر از امکانات اولیا برای تهیه، تدارک و تکمیل امکانات آموزشی- پرورشی و بهداشتی مدرسه.

اهم وظایف انجمن اولیا و مربیان

اهم وظایف انجمن اولیا و مربیان مدرسه عبارت است از:

1- مشاوره و برنامه ریزی به منظور تحقق یافتن اهداف انجمن.

2- تهیه برنامه بهداشتی- پزشکی و نظارت براجرای آن در مدرسه.

3- همکاری و همفکری با مدیر به منظور برگزاری جلسات ماهیانه اولیا و مربیان در جهت آموزش بهداشت، مسائل تربیتی، دینی و سواد آموزی.

4- دعوت از اولیای علاقمند به منظور بهره مندی از خدمات و یاریهای آنان برای تهیه و تدارک و تکمیل امکانات آموزشی -پرورشی مدرسه.

5- همکاری و همفکری با مدیر و مربیان مدرسه در مورد برنامه های اوقات فراغت دانش آموزان و انجام گردشهای علمی - تفریحی.

6- قبول هدایا و کمکهای مالی از اولیا و دیگر افراد خیر و علاقمند.

آموزش خانواده ها برای تربیت نسل نو

خانواده در هر جامعه ای به عنوان زیربنای مستحکم ساخت اجتماعی، عامل اصلی حفظ و حراست از ارزشهای اخلاقی و اجتماعی است. از این رو یکی از اهداف انجمن، آموزش به خانواده ها به منظور آشنا ساختن آنان با اصول برخوردهای تربیتی و نیز ایجاد زمینه های لازم برای مشاوره خانواده است که می تواند پیش زمینه ای درجهت رشد خانواده ها و همسویی آنان با نظام تربیتی باشد. اگر خانواده در سالهای نخست زندگی کودکان برخوردهای صحیح و اصولی با آنان داشته باشند و پیش از ورود به مدرسه، زمینه های لازم را برای آشنایی کودک با محیط مدرسه فراهم کند، مشکلات بسیاری را از دوش مربیان و معلمان برداشته و زیر بنای مستحکم و قابل اعتمادی برای کودک ایجاد می کنند.

اهمیت ارتباط میان والدین با مربیان

دکتر لی سالک، یکی از استادان روانشناسی کودک و متخصص کودکان در دانشگاه کورنل ، درباره اهمیت ارتباط میان والدین با مدرسه می گوید:" وقتی کودک می بیند که شما مدرسه و فعالیتهای مربوط به آن را آنقدر مهم می دانید که در آن شرکت می کنید، دردرون خود احساس رضایت می کند. شرکت در جلسات خانه و مدرسه به فرزند شما می فهماند که اطلاعات بی واسطه و آزادانه بین شما و آموزگار او رد و بدل می شود. اگر شما به مدرسه اهمیت بدهید، کودک نیز برای مدرسه و آموزگارش احترام بیشتری قابل می شود. وی می گوید کودکانی که والدینشان درفعالیتهای مربوط به مدرسه شرکت می کنند ، نوعی روحیه اجتماعی پیدا می کنند و نسبت به جامعه و مسائل مربوط به آن احساس مسئوولیت بیشتری دارند. کلیه کودکان، مدرسه را کمی شبیه خانواده، و خانواده را کمی شبیه مدرسه می دانند."

ورزش صبحگاهی

  ورزش و سلامتى

سلامتى میوه ورزش است. در اهمیت سلامتى، از پیامبر اکرم صلى الله علیه و آلهنقل شده: «هر که تنش سالم است و در جماعت خویش ایمن است و قوت روز خویش دارد جهان طبق مراد اوست» (نهج الفصاحه، 1337، ص 724، ح 2803).

     امام سجاد علیه السلام در دعا از خداوند چنین طلب مى کند: «وَامْنُنْ عَلَینَا بِالنَّشَاطِ وَ أَعِذْنَا مِنَ الْفَشَلِ وَالْکَسَلِ وَالْعَجْزِ وَالْعِلَلِ وَالضَّرَرِ وَالضَّجَرِ وَالْمَلَلِ» (مجلسى، 1403ق، ج 91، ص 125)؛ خداوندا! نعمت سرزندگى و کوشایى را به ما ارزانى دار و از سستى و تنبلى و ناتوانى و بهانه آورى و زیان و دل مردگى و ملال، محفوظمان دار.

      انسان مسلمان، هم به جسم قوى نیازمند است و هم به روحى قوى؛ جسم قوى براى خدمت به دین و جامعه انسانى و اسلامى و روح قوى براى غلبه بر شیطان و هواى نفسانى و اطاعت از فرامین الهى. ازاین رو، اسلام در کنار توجه به روح آدمى، به آمادگى جسمانى نیز توجه نموده است و ازاین رو، شاهد تأکیداتى نسبت به ورزش هایى از جمله شنا، سوارکارى، تیراندازى، نیزه پرانى، و... مى باشیم.

     ورزش سلامت انسان را تضمین مى کند و خطر بسیارى از بیمارى هاى متداول را کاهش مى دهد. برخى از آثار ویژه نرمش و تمرینات منظم عبارتند از: افزایش قدرت و تحمل بدن، بهبود انعطاف پذیرى بدن، و احساس سرزندگى و شادابى. همچنین ورزش منظم مى تواند فشار خون و درصد چربى بدن را کاهش دهد و کارایى قلبى و عروقى را بهبود بخشد. اگر ورزش همراه زندگى گردد، جلوى بروز بیمارى هاى قلبى و عروقى و پوکى استخوان و بسیارى دیگر از بیمارى ها گرفته مى شود (ترکان، 1380، ص 10).

گزارش تصویری

ماه محرم آموزشگاه

سال قمری، دوازده ماه دارد و برای هر ماهی یک نام گذاشته شده است. اولین ماه، ماه محرم است و چون در این ماه، مبارزه امام حسین علیه السلام بادشمنان خدا انجام شد و باعث شهادت این امام بزرگ و تعداد زیادی از فرزندان، بستگان و دوستان امام شده، مردم ما، هر ساله این ماه را به عزاداری و یادآوری خاطره آن زمان می پردازند و با این کار، هم یاد و نام امام حسین علیه السلام را زنده می کنند و هم به تمام مسلمانان درس های بزرگی را که امام حسین علیه السلام در کربلا داده بود، یادآوری می کنند.

آیا می دانید کربلا کجاست؟ کربلا، اکنون نام شهری در کشور عراق است. در زمان های گذشته، تعداد زیادی از مردم کوفه، یکی دیگر از شهرهای عراق، برای امام حسین علیه السلام که در شهر مدینه بود، نامه نوشتند و از ایشان تقاضا کردند که رهبر آن ها بشود.

امام حسین علیه السلام برای مبارزه با یزید، حاکم بد آن زمان، تصمیم گرفت تا به کوفه مسافرت کند. در راه سفر به کوفه، دشمنان در بیابانی به نام "کربلا"، جلو حرکت کاروان امام حسین علیه السلام را گرفتند و نگذاشتند امام به حرکت خود ادامه دهد و چون امام حسین علیه السلام حاضر به همکاری با یزید نبود، با ایشان جنگیدند و ایشان را شهید کردند.

ازآن به بعد، سرزمین کربلا، با این خاطره تلخ همراه شد و مردم با شنیدن نام این شهر، یاد رنج ها و مصیبت های امام حسین علیه السلام می افتند و اشک می ریزند.

فعالیتهای آموزشگاه به روایت تصویر

شروع سال تحصیلی (هفته دفاع مقدس،بازگشایی مدارس)

۳۱ شهریور سالروز شروع جنگ تحمیلی از سوی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران، به عنوان آغاز هفته دفاع مقدس نامگذاری شده است و از ۳۱ شهریور تا 6 مهر ادامه دارد.

اقدامات انجام گرفته به روایت تصویر

ساخت سنگر

سخنرانی درباره هفته دفاع مقدس

بازگشایی مدارس

خیر مقدم و نقش مربی

سخنان مقام معظم رهبری در خصوص تعلیم وتربیت

باید به فکر آن روز [آینده‏] بود و آن روز دست شماست؛ دست آموزش و پرورش، دست معلّمین و مربیان است. شما هستید که باید امروز، آن روز را ترسیم کنید. با چى؟ با تربیت جوان. شما این عامل و این گلوله را پرتاب مى‏کنید؛ خودش به هدف مى‏خورد. شما باید ماشه را بچکانید و این، همین کار تربیتى است که شما باید امروز انجام بدهید.

نقش مربی تربیتی

قبل از پرداختن به نقش مربی پرورشی در سیستم اجتماعی مدرسه لازم است به یک نکته بسیار مهم و با اهمیت که در اصل زیربنا و پایه و اساس کارمربی تربیتی را تشکیل می دهد اشاره کرد،زیرا بدون توجه به این مطلب بسیار مهم واساسی،مربی پرورشی نمی تواند نقش خود را ایفا نماید. و آن مطلب «الگو»،«نمونه»،«سرمشق»و«اسوه» بودن مربی تربیتی است.

الگو و اسوه بودن مربی

امام علی(ع) آن الگو و اسوه تمام نمای انسان کامل و مربی بزرگ برای همه انسانها درطول تاریخ دراین زمینه در حکمت 70 نهج البلاغه چنین می فرمایند:

کسی که خودراپیشوا و مربی دیگران قرار می دهد لازم است که قبل تعلیم دادن دیگران نخست به تعلیم نفس خویش بپردازد،وپیش از آنکه بوسیله زبان دیگران را ادب کرده و تربیت نماید،لازم است که بوسیله عمل خود دیگران راادب و تربیت نماید                                                                                         

دراینجا به دونکته باید اشاره کرد،نکته اول ضروریت وجود الگو و نمونه دانش آموزان و دیگری پرداختن به خود وتربیت نفس خود و سپس عمل کردن مربی پرورشی به گفته ها و رهنمودهای خود است. در مورد ضروریت وجود الگو،باید به قرآن کریم مراجعه کرد که در این زمینه می فرماید:

همانا رسول خدا برای شما سرمشق نیکویی است.

درباره ضرورت عمل کردن به گفته ها و رهنمود های خود نیز قرآن کریم چنین می فرماید:

ای کسانی که ایمان آورده اید چه را می گوئید آن چیزی راکه به آن عمل نمی کنید،بزرگ است ازروی شدت و غضب نزد خدا این که بگویید آنچه را که عمل نمی کنید. ودر جای دیگر می فرماید

آیا مردم را به نیکی فرمان می دهید و خود را فراموش می کنید؟

امام صادق (ع) در این زمینه می فرماید:

مردم را با عمل و رفتار خود(به حق) دعوت کنید نه با زبان خود. با توجه مطالب فوق باید گفت مربی پرورشی قبل برقراری روابط انسانی با دیگران ابتدا باید به خود پرداخته  و با ساختن خود (خود سازی)وبهره گیری از علوم و  معارف و عمل به آنها، یک الگو و سرمشق مناسب برای دیگران باشد. زیرا به قول هاتف اصفهانی:

                ذات نایافته از هستی بخش                           کی تواند که شود هستی بخش

نکته ای که باید برآن تاکید کرد این است که مربی پرورشی می بایست با افراد مختلف ازجمله،معلمان،دانش آموزان،

اولیاء دانش آموزان،کارکنان آموزشی،اداری و دفتری،کارکنان و مسئولان اداره آموزش و پرورش ،نهادها و سازمانها

وغیره ارتباط قرار نماید، بر این اساس این جنبه الگویی می بایست در همه موارد مد نظر باشد.

با توجه به نکات فوق می توان نقشهای اساسی مربی پرورشی در مدرسه را به شرح ذیل خلاصه کرد:

1-     برقراری روابط مطلوب و مناسب انسانی با کلیه ی افرادی که با آنها در ارتباط می باشد.

2-    همکاری و هماهنگی با مدیر مدرسه در زمینه های مختلف از قبیل:برنامه ریزی،سازماندهی امور مربوطه،آماده سازی مدرسه برای شروع فعالیتها،تشکیل شوراهاوانجمن های مختلف و...

3- حضور فعال در جلسات شوراها و انجمن های مربوطه از قبیل شورای معلمان،شورای مدرسه،انجمن اولیاء و مربیان و...

   4- سعی در شناخت دانش آموزان از جهات گوناگون: ویژگیها، نیازها، و...

5- سعی در شناخت مسائل و مشکلات دانش آموزان و رفع و حل آنها

   6- سعی در جلب اعتماد و اطمینان دانش آموزان نسبت به خود.

   7- سعی در ایجاد انگیزه در دانش آموزان برای شرکت در برنامه ها و فعالیت های مختلف.

 8- مشارکت دادن دانش آموزان در برنامه ها و فعالیتهای مختلف و دادن مسئولیت به آنها برای تهیه واجرای برنامه ها.

9- ایجاد فضای گرم، عاطفی، صمیمی و سرشار از مهر و محبت در مدرسه

10- تدارک فعالیت های مختلف برای دانش آموزان مختلف با توجه به ذوق، علاقه، رغبت و استعداد و توان آنها.

11- تشکیل جلسات فردی و گروهی با دانش آموزان و اولیاء دانش آموزان در زمینه های مربوطه

12- برقراری ارتباط با نهادها و سازمان های مرتبط و بهره گیری از امکانات آنها

13- حضور فعال در دوره های آموزش ضمن خدمت و سایر برنامه هایی که موجب دانش افزایی آنها می شود.

14- عمل کردن به عنوان یک فرد مرجع برای معلمان، کارکنان، دانش آموزان، اولیای دانش آموزان و... بدیهی است برای ایفای این نقش مربی می بایست طوری رفتار کرده باشد که مورد قبول و پذیرش دیگران باشد.